IVBN wijst voorstel minister Ollongren voor een ‘noodknop’ af

IVBN waarschuwde eerder ook al dat een noodknop op basis van een WOZ- percentage voor institutionele woningbeleggers (die nu meer dan 10% van de totale jaarlijkse nieuwbouw realiseren) een enorme bedreiging is voor verdere investeringen in (nieuwe én bestaande) huurwoningen. Uit de vandaag bekend gemaakte onderzoeksresultaten - uitgevoerd door SEO en ABF Research- in opdracht van minister Ollongren- blijkt duidelijk dat institutionele woningbeleggers niet verantwoordelijk zijn voor excessen op de midden-huurmarkt. IVBN pleit voor het bestrijden van die excessen, maar vooral voor het realiseren van een sterke groei van de nieuwbouw middenhuur. Dat kan op de korte en middellange termijn door de bewezen (financiële en organisatorische) investeringskracht van professionele lange termijn investeerders in te zetten in een hechte samenwerking met gemeenten, die passende grondprijzen en locaties beschikbaar stellen. Grote gemeenten zetten echter helaas in op regulering van de beschikbare middenhuur waarmee ze de schaarste verdelen in plaats van aan te pakken.  

Minister Ollongren denkt aan een ‘tijdelijke’ noodknop waarbij excessieve aanvangshuren worden beperkt tot maximaal 6% van de WOZ-waarde. Uit het ABF onderzoek blijkt dat de huren van IVBN-leden ten opzichte van hun WOZ-waarde veel lager liggen dan die 6%. Ook de huurstijging bij bewonerswissel ligt bij institutionele beleggers met 8,4% veel lager dan de 33,1% bij particuliere verhuurders. Bij een bewonerswissel wordt overigens vaak zwaar geïnvesteerd in renovatie en verduurzaming, waarna de woning op marktconforme wijze wordt verhuurd. De minister wil bovenop deze noodknop ook de WOZ-factor in het Woningwaarderingsstelsel (WWS) fors beperken, met name in de grote steden om de liberalisatie-mogelijkheden te beperken. In haar Middenhuurakkoord stelt IVBN dat een zekere inperking tot 40-45% op individueel woningniveau daar mogelijk is (mits oppervlakte en andere waardebepalende factoren beter/hoger gewaardeerd worden) maar zeker niet zo fors als de 33% (of nog lager) die minister voorstelt.

Het onderzoeksbureau SEO constateert -volgens IVBN terecht- dat een noodknop schadelijk is voor kapitaalinvesteringen in de Nederlandse woningmarkt door professionele lange termijn investeerders. IVBN heeft zelf eerder al forse waarschuwingen afgegeven over de averechtse werking van een noodknop op basis van de WOZ op de investeringsbereidheid van hun leden. IVBN- directeur Frank Van Blokland: “Institutionele woningbeleggers hebben de verplichting om maatschappelijk kapitaal te investeren in beleggingen met een stabiele en redelijk voorspelbare huurprijsontwikkeling, gekoppeld aan inflatie. Landelijk of lokaal zullen politici echter het WOZ-percentage gaan aanscherpen, niet om excessen te voorkomen, maar om de huurprijzen in de vrije sector te gaan reguleren. Voorts zullen juist de huisjesmelkers, die de problemen veroorzaken, hun huren nét onder het voorgestelde WOZ-maximum gaan verhuren, terwijl die woning lang niet de kwaliteit heeft om een dergelijke hoge huurprijs te vragen. Meer transparantie over huurprijzen in relatie tot de kwaliteit van de woning is veel beter. Het invoeren van een noodknop op basis van de WOZ is buitengewoon onverstandig beleid”.

Noot voor de redactie: Contactpersoon F.J.W. (Frank) van Blokland, directeur IVBN 070-3000371 of  06 54 25 24 15 

Doel van IVBN is het bevorderen van een evenwichtig investeringsklimaat voor vastgoed en een goede marktwerking. IVBN behartigt de gemeenschappelijke belangen van (al of niet beursgenoteerde) vastgoedfondsen en vastgoed-vermogensbeheerders. De leden exploiteren omvangrijke portefeuilles vastgoed, overwegend in opdracht van institutionele beleggers, zoals pensioenfondsen, verzekeringsmaatschappijen en/of banken, zodat zij aan hun maatschappelijke verplichtingen kunnen voldoen richting gepensioneerden. De leden werken dus ‘met andermans geld’ en moeten dat transparant, verantwoord, integer, duurzaam en voor de lange termijn beleggen tegen een zo hoog mogelijk rendement en met weinig risico. De 28 leden exploiteren voor circa 50 miljard euro aan Nederlands onroerend goed en nog eens zo’n 50 miljard aan vastgoed in het buitenland. Zij beleggen in woningen (50%), winkels (30%), kantoren (15%), bedrijfsruimten, parkeergarages en overig vastgoed.